Twee zinnen

Inmiddels krijg ik al aardig wat enthousiaste reacties en complimenten voor mijn columns. Wat ik zo leuk vind aan het schrijven is dat ik in vrijheid datgene wat ik stilletjes denk, hardop kan schrijven. Daarbij wens ik, jou als lezer, tot reflectie, bewustwording, nadenken of dialoog te inspireren.

De redactie van de Nunspeet Huis aan Huis heeft mij gevraagd, in verband met hun planning, of ik eenmaal in de twee weken een vaste column wil aanleveren. Daar ik wil inhaken op de actualiteit kan ik dat echter niet beloven.
Tevens, en dat vind ik de belangrijkste reden, schrijf ik een column wanneer iets bij mij in mijn gevoel, in mijn hart, en dat kan bijvoorbeeld mijn rechtvaardigheidsgevoel zijn-, wordt(aan)geraakt. Op zulke momenten dan kan ik in flow, heel makkelijk, vanuit mijn gevoel, een column schrijven. Een column geforceerd, voor mijn gevoel op commando met een deadline, schrijven, dat lukt niet en dat weiger ik. Dat doet afbreuk aan de inhoud en aan de kracht van mijn schrijven.
Dus nu kan het zo zijn qua planning dat mijn column niet in de krant maar wel online op de website van www.nunspeethuisaanhuis.nl staat. Zoals de vorige keer. De mensen die mij persoonlijk kennen, weten dat ik veel kan praten en schrijven dus als ik klaar ben met mijn column, begint daar mijn grootste uitdaging; het ‘schrappen’ van tekst. Ik mag namelijk een maximum van 2335 tekens gebruiken in mijn column. Qua woordkeus, kies ik dan bijvoorbeeld voor het woord ‘blondje’ in plaats van ‘blondine’, want dat smoelt lekkerder en het scheelt weer een teken. Van een heleboel kleine borreltjes, word je namelijk ook dronken.
Tot op heden heeft de redactie op de inhoud van mijn column ‘Lieve Christianne’, welgeteld een reactie en ik (be)oordeel deze als ‘negatief’, mogen ontvangen. En toen dacht ik, hoe ga ik daar als ‘liefdewerk-oud-papier-stukjesschrijver’ mee om? Geen idee.
Ik besloot spontaan onze oude rot in het vak en ervaringsdeskundige, Youp van ‘t Hek, per mail om advies te vragen. Youp reageerde binnen enkele dagen met: ‘Ik lees reacties en antwoord meestal in twee zinnen. Kort en krachtig en dan weer door met mijn leven. Youp’. Ik vond zijn reactie weergaloos en dankte hem lachend, want Youp hield zich keurig aan zijn woord. Hij antwoordde mij ook. In twee zinnen.

Sandra Bonestroo