Column: Herfst op de manege

Op de manege heersen herfstige dagen, waar de bladeren als een gouden deken het landschap bedekken. De paarden, onverstoord door het sombere weer, stralen een serene rust uit, zelfs op druilerige dagen. ‘s Nachts schuilen ze voorzichtig in de beschutting van de stallen, wetende dat solidariteit en bescherming essentieel zijn.

Ondanks de huilende wind en striemende regen staan de paarden stoïcijns in hun vakken, genietend van de herfstwind die door hun manen waait. Een dans tussen paard en natuur, een vurige wals van plezier. Terwijl de dagen korter worden, trekken de paarden zich niets aan van de afnemende zon. Ze leven in het moment, in harmonie met de seizoenen, zonder zich druk te maken over tijd.

De nattigheid creëert diepe plassen, maar voor de paarden is het slechts een spel. Ze dartelen over het terrein, wetende dat de bodem van hun thuisbasis snel weer droog zal zijn. De herfst op de manege is een verhaal van veerkracht jij, sereniteit en onbezorgdheid. Te midden van grauwe dagen brengen deze majestueuze wezens licht en warmte, herinnerend aan de schoonheid en vreugde, zelfs in de donkerste dagen.

Laat je betoveren door de herfst op de manege. Omarm de rustgevende gelukzaligheid die deze paarden brengen, en laat de zorgen van de wereld achter je. In hun aanwezigheid voelt de herfst als een zacht briesje, zelfs op de meest stormachtige dagen.

Arnold Bergmans.