‘Brood en Spelen’

De afgelopen twee weken mochten de fractievoorzitters van de twee grootste Nunspeetse politieke partijen een column schrijven in de Nunspeet Huis aan Huis. Afgesproken of toeval? Ik hou het maar op het laatste. Toch zijn uit beide columns overeenkomsten te halen.

Gemeentebelang heeft op haar site staan: “Onze kracht is met eigen mensen en middelen lokale politiek te bedrijven. Geen belangenbehartiging voor een specifieke doelgroep: wij zijn niet conservatief, progressief of liberaal, maar voor de inwoners.”

In de column van de fractievoorzitter van Gemeentebelang wordt geadviseerd om open te blijven staan voor een gesprek om samen (politiek en inwoners) tot een gedragen besluit te komen. En dat is nu juist wat de Nunspeetse burger veelal niet zo voelt... Het is een farce, gebakken lucht en niets waard als de bewoner het niet zo ervaart/voelt.

Het bruggetje naar de column van de SGP is snel gemaakt. Daarin wordt beweerd dat “gehoord voelen iets anders is dan je zin krijgen.” Een hele juiste opmerking, maar veel burgers ervaren dat ‘aangehoord worden’ iets anders is dan je écht gehoord voelen! En zo gaat het ook bij de vijf minuten spreektijd die je als ingezetene van Nunspeet krijgt om je verhaal te doen op een commissievergadering. Niets waard en nietszeggend. Bespaar je de moeite zou ik de burger bijna willen adviseren.

Dat je dan nog vol trots durft te beweren dat Nunspeet dit inspreekmoment waarschijnlijk als enige gemeente heeft, snap ik niet. Ik zou hem willen omdraaien: wees als ingezetene van iedere andere gemeente dan Nunspeet blij en trots dat jullie gemeentelijke politiek dit niet heeft!

“De gemeente heeft echter het belang van de samenleving te dienen waarbij inspraak een belangrijk onderdeel is” (citaat SGP). Nogmaals: Als de burger dit niet zo ervaart en zich niet serieus genomen voelt is het niets waard.

Terug naar de titel van de column: ‘Brood en Spelen’. Dit betekent letterlijk ‘eten en amusement’ en wordt vaak spottend gebruikt in de betekenis van ‘de dingen waarmee je het volk bezighoudt’. Deze titel slaat dan ook op de politieke praktijk in Nunspeet om de gunst van het volk (de gemeenteburger) te winnen.

Wanneer je dergelijke columns laat publiceren, gaat het in het brein van de mens zitten en gaan mensen op den duur ook geloven wat de politiek zegt. Zo werkt dat met politiek.

Het vertrouwen in de landelijke politiek neemt sterk af. In de gemeentelijke politiek zal dat niet anders zijn, zeker niet als je de inwoner ‘aanhoort’, maar niet écht hoort en serieus neemt.

Burgerinitiatief Helder Nunspeet